W globalnym kontekście rozwoju gospodarczego na świecie w XXI wieku potrzebna jest całkiem nowa polityka oparta o Cele Zrównoważonego Rozwoju. Musimy szukać sposobów na znacznie bardziej zintegrowane, dynamiczne i nieliniowe zarządzanie, które łączy systemy naturalne i ludzkie.
tekst ©Dominika Zaręba
Jak podkreślają światowi ekonomiści, tacy jak Robert Costanza – jeśli chcemy odnieść sukces jako społeczeństwo, musimy wyjść poza obecny model „wzrostu za wszelką cenę” i mierzenia dobrobytu jedynie wskaźnikami PKB. Niezbędne jest nowe podejście i wspólna wizja świata, w którym nie tylko chcemy, ale musimy poradzić sobie z kryzysami ekologicznymi i społecznymi by osiągnąć dobrostan i zapewnić przyszłym pokoleniom zrównoważoną przyszłość. Te słowa nabierają nowego znaczenia i wymiaru w obliczu takich globalnych zagrożeń jak pandemia zakaźnej choroby COVID-19, która dotknęła ludzkość w 2020 r.
Kryzys ten w sposób szczególny dotknął sektor turystyki wpływając na miliony miejsc pracy na całym świecie, zwłaszcza w regionach słabszych gospodarczo, które utrzymują się z turystyki i usług towarzyszących. Światowa Organizacja Turystyki UNWTO uważa, że sektor turystyczny, jak żadna inna działalność gospodarcza opiera się na interakcji między ludźmi i podkreśla znaczenie międzynarodowego dialogu, współpracy i solidarności wykraczającej poza granice państw. Turystyka może bowiem odegrać szczególną rolę w odbudowie gospodarki i przywracaniu stabilności społeczeństwom świata po pandemii. Należy wierzyć, że uzdrawianie sektora turystyki będzie odbywało się w poszanowaniu środowiska oraz świadomości wartości jakie daje ludzkości przyroda i jej ekosystemy.
Musimy zrozumieć, że zasoby naturalne są kluczowymi gwarantami dobrobytu i zrównoważonego rozwoju ludzkości. Od nich zależy utrzymanie i poprawa naszego dobrostanu oraz dalszy postęp cywilizacyjny. Ta zmiana sposobu, w jaki patrzymy na „naturę” jest niezbędna do rozwiązania problemów społecznych i ekologicznych, z którymi mierzy się dzisiaj ludzkość. Stanowi podstawę do budowania zrównoważonej i pożądanej przyszłości.
Robert Costanza, Australijski Uniwersytet Narodowy, 2014 (tłum. Dominika Zaręba)